Honden en ganzen

Beste volgers,

De laatste kilometers voor Kiskórös gisterennamiddag in de stromende regen, met onweer in het open veld, een slechte drukke weg en de aankomst bij het hotel na diverse vergeefse overnachtingspogingen, zullen nog lang in het geheugen blijven hangen.
Door de zoek tocht naar een overnachting waren we te veel naar het zuidoosten afgeweken. Om weer aan de Donau te komen zijn we richting we zuidwest naar Baja gefietst. Onderweg in het plaatsje Kecel een opslag gezien van oud legermateriaal, zoals tanks, raketten, radarinstallaties, een vliegtuig en wat oude helikopters. Dit bleek later een museum te zijn. Vanuit de gedachte, zwaarden omsmelten tot ploegscharen, viel me even verder een loods op met veel landbouwmachines.
Op veel plaatsen buiten de doorgaande hoofdwegen zijn de wegen in de woonwijken vaak half, slecht of helemaal niet voorzien van verharding. Met de regen, die blijkbaar al sinds afgelopen mei veelvuldig naar beneden komt maakt dit soort wegen haast onbegaanbaar.

Tijdens de koffiestop een paar goed Duits sprekende Hongaren gesproken die door een bevriende wijnboer waren uitgenodigd zijn wijngaard te bekijken. Het blijkt een dramatisch oogstjaar te zijn door de vele regen. Niet alleen de wijn voor dit grote wijngebied is deels verloren, maar ook andere gewassen, zoals de zonnebloemen die normaal in augustus geoogst moeten worden staan massaal weg te rotten omdat de oogstmachines het land niet op kunnen. Ten aanzien van de maïs kan het nog goed komen wanneer het eindelijk droog wordt. Na zo’n vijfenzestig kilometer rond 13.00uur in Baja aangekomen. Langs een zijtak van de Donau ter hoogte van het centrum van Baja de lunch genuttigd. Tevens gekeken naar een overnachtingsplek na twintig dertig kilometer. Belde met hotel “Fortuna” op twintig kilometer, maar die was gesloten werd gezegd. Met de ervaring van de vorige avond waren we niet gerust en overwogen in Baja te blijven. Na zoeken bleek het stadje Mohács op vijfendertig kilometer van Baja kansen voor overnachting te hebben. Op het plein nog met een groepje Duitsers gesproken die met zijn zessen op pad waren. Je ziet gelijk dat het vinden van de juiste richting met zes mensen al een stuk moeilijker is dan met twee. Het is zondag dus het verkeer is er ook naar maar toch het fel gele hesjes aan. De weg naar Mohács liep door de eindeloze akkers en velden met soms een klein dorpje. Om bij Mohács te komen gingen we met een veerboot de Donau over die we al sinds Boedapest niet meer gezien hadden. Aan de overkant zei een man dat als we overnachting zochten hij wel wat wist. We werden een stukje verder het stadje ingeleid door de eigenaar van het restaurant die blijkbaar ook een hotel runde. Het hotel zag er keurig uit. S ‘avonds goed gegeten bij het veerhuis. Met nog een Duits stel waren wij de enige gasten. Morgen weer verder.

De groetjes P en W