Een heftige dag en normverschuiving - Reisverslag uit Delphi, Griekenland van Wolter Vries - WaarBenJij.nu Een heftige dag en normverschuiving - Reisverslag uit Delphi, Griekenland van Wolter Vries - WaarBenJij.nu

Een heftige dag en normverschuiving

Door: Wolter

Blijf op de hoogte en volg Wolter

09 Oktober 2014 | Griekenland, Delphi

De fietstocht van Lamia naar Delphi leek gisteravond nog goed te doen. Het zou mooi weer worden volgens Weeronline, en hoewel er een aantal flinke bulten in de uitgezette route zaten, zou dat gezien onze conditie geen probleem mogen zijn. Gisteren reden we op een vergelijkbaar(?) parcours 140 km met een gemiddelde van 22km/u, dus wie doet ons wat?
Het begon 's-ochtends al met een tegenvaller: het regende! Dus in plaats van in hemdsmouwen, kon meteen de regenjas en een regenbroek aan. Na 12 km diende de eerste echte bult zich aan. Pittig maar te doen! Op de top na 23 km stonden we voor de keus: of de uitgezeten route langs idyllische weggetjes blijven volgen, of de overstap maken naar de op dat punt naastliggende E65. Die route was 10 km korter en ging minder hoog, volgens de kaart. Toen werd opnieuw duidelijk dat onze normen langzaamaan aan het verschuiven zijn. Kozen we eerst min of meer per definitie voor verkeersluwe binnenweggetjes, langzamerhand accepteren we ook verkeersaders die ons sneller op de plaats van bestemming brengen. Toegegeven een E65 in Griekenland is wel iets anders dan een E25 in Nederland, maar toch!

Die zelfde normverschuiving zien we ook bij het dragen van onze fietshelmen (waarvoor wij de laatste weken eigenlijk nooit meer echt aanleiding zien), het stoppen voor rood licht (wat we in toenemende mate beperken tot die situaties, waarin wij doorrijden zelf als gevaarlijk beschouwen) en het van de verboden kant inrijden van een weg voor eenrichtingsverkeer (wij denken zo langzamerhand dat dat voor fietsers in Oost-Europa gewoon is toegestaan). En dan heb ik het natuurlijk helemaal niet over het in elkaars gezelschap ongegeneerd laten van boeren en scheten. Je zit 7 dagen per week 24 uur per dag zo op elkaars lip, dat dat moeilijk te vermijden is. En ook de geur die van onze (niet dagelijks gewassen) fietskleding komt, verdragen we manmoedig van elkaar. Thuis toch maar weer wat beter op gaan letten!

Op E-wegen ben je ook in Griekenland al gauw aangewezen op benzinestations, nou ja stations ....?

Bij de eerste pomp zaten, toen wij enigszins verkleumd van de regen kwamen aanrijden, vier Grieken van middelbare leeftijd aan een tafeltje buiten op de eerste (?) klant van de dag te wachten. Wij interpreteerden dat als een terrasje en vroegen om koffie. Dat kon eerst niet, maar na een goed woordje van een van hen, die drie woorden Duits sprak (Kaffee, Zucker en Milch), werd er toch iets gebrouwen: een ijskoffie van Nescafe. We wilden niet onvriendelijk zijn en hebben het maar opgedronken, inclusief de door de pomphouder hoogstpersoonlijk met een staafmixer gemalen ijsklontjes!

Bij een volgende pomp lukte het beter, maar toen we buiten kwamen hadden twee katten ontdekt, dat ik een Griekse lekkernij wat slordig onder de regenhoes van mijn (ene!) voortas had opgeborgen. Resultaat: regenhoes kapot en lekkernij aangevreten. Als beloning heb ik ze de rest van het lekkers ook maar gegeven. Hun dag was goed, en wij waren blij dat we voor de verandering eens met poezen in plaats van honden te maken hadden.

De tweede bult was weer een taaie: 12 km met een stijging tot zo'n 1000 meter (scheelde toch mooi 300 meter met ons oorspronkelijke plan!). Maar daarna, zo voorzagen wij, zou de beloning komen. Een lange afdaling van 35 km naar het Orakel van Delphi. Dat werden er 27, tot bijna op zeeniveau. We hadden niet begrepen dat het Orakel op een behoorlijke bult oreerde! Onze benen deden het nog maar net, in 7 km 500 meter omhoog na een toch al niet zo gemakkelijke dag.

Een goed hotel, waar de eerste verdieping vier lagen onder de begane grond ligt, een warme douche, een prima maaltijd, het feit dat het inmiddels echt weer voor de hemdsmouwen is geworden en de fantastische uitzichten over bergen, dalen en zee, maakte echter alles weer goed. Morgen gaan we het orakel raadplegen. Misschien stellen we haar wel de vraag waar onze volgende fietstocht naar toe zal gaan! Of zou dat te platvloers zijn en zou zij alleen orakelen over de echte levensvragen?

Voor nu, vriendelijke groet van P&W

  • 09 Oktober 2014 - 23:23

    Ton Vdv:

    Het mooie van een echt orakel is natuurlijk dat het volstrekt waardevrije is. Vragen staat vrij, of het nu echte levensvragen zijn dan wel (in het beperkte bevattingsvermogen van gewone stervelingen) futiliteiten, de vraag kan gesteld worden.
    Immers, na de ervaringen van eersr, is de vraag "Hoe zal het weer morgen zijn?" Een futiliteit of een levensvraag?
    Suscdes,

    Ton vdv

  • 10 Oktober 2014 - 10:36

    Anne Bakker:

    Bêste Paul en Wolter,

    De ferhalen en reaksjes wurde al mar moaier.
    Wij as digitale folgers genietsje derfan mei folle teugen.
    Derom stel ik foar dat jimme, fansels nei in pear moaie dagen mei jimme froulju yn Athene, wer op de fyts nei hûs geane. Foar jimme in moai ôfkick programma fan it fytsen en fan mekoar en foar ús noch mear lêsgenot. Dan kinne jimme foar de Kryst noch thús.

  • 10 Oktober 2014 - 11:51

    Gerrie:

    Nee, nee, nee, niet goed! Helm op aub!

  • 10 Oktober 2014 - 12:14

    Esther:

    Jeetje jullie zijn er alweer bijna! Geniet nog even van de laatste dagen en ik hoop dat het orakel de moeite waard is.
    PS: Ik ben het helemaal met mijn grote nicht eens :)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Wolter

Vanaf 21 augustus 2014 fiets ik samen met mijn zwager Paul naar Athene. We proberen daar half oktober aan te komen.

Actief sinds 20 Aug. 2014
Verslag gelezen: 921
Totaal aantal bezoekers 34926

Voorgaande reizen:

13 Mei 2017 - 26 Juni 2017

Paul en Wolter fietsen naar Lissabon

21 Augustus 2014 - 15 Oktober 2014

Paul en Wolter fietsen naar Athene

Landen bezocht: