Wij de Deltawerken, zij hier de Donauwerken

Gisteren weer ruim 100 km in een stevig tempo door een mooi en afwisselend landschap onze tocht langs de Donau voortgezet. Mooie fietspaden, door bos, boomgaarden, wijngaarden en soms een smal pad met aan beide kanten van de weg kilometers mais. In Nederland vinden we dat wel eens vervelend, die mais in september beneemt je elk uitzicht. Hier heeft september-mais ook z'n voordelen als je met een straffe oostenwind naar het zuidoosten moet fietsen. De mais blijkt dan een redelijk goed windscherm. Van Linz naar Melk is het druk langs de Donau. De Donau, zo blijkt, kun je op twee manier "doen".

De eerste en meest comfortabele is op een groot cruiseschip. Her en der staan dan bussen te wachten die je naar geselecteerde bezienswaardigheden brengen. Daar mag je dan, onder begeleiding van een gids, die meestal je moerstaal spreekt, twee uur allerlei wetenswaardigheden aanhoren, waarna de bus weer klaar staat om je terug naar het schip te brengen. Ik sprak bij een van die bezienswaardigheden (je kunt er ook per fiets komen) een Amerikaan, die zei dat ze met de boot onderweg waren naar Sofia!? Leek mij lastig te bereiken per schip, volgens de planning moeten wij met de fiets nog een bergketen van ruim 1400 meter (op het laagste punt) over. Ik ben benieuwd waar zij langs varen.

De tweede manier is per fiets. Fietsers heb je daarbij in soorten. De een ploetert met bijna 20 kilo bagage op z'n fiets tegen de altijd tegenstaande wind in, de ander fietst, met elektrische trapondersteuning, hetzelfde stuk, terwijl de bagageservice de koffers vooruit brengt naar het volgende hotel. Wij behoren zoals jullie weten tot de eerste soort. We worden regelmatig gepasseerd door nog net wat hogerbejaarden, die fluitend of druk keuvelend aan ons voorbij trekken, terwijl wij de gang er toch ook aardig in hebben.

Gisteravond in Melk verzeild geraakt in het Melker Stadtfest. Dit feest was om te vieren dat dit jaar de aangelegde Donaudam voorkwam dat ze in Melk nog een keer natte voeten kregen, door een iets te enthousiaste Donau. Vorig jaar op 4 juni klotste er het water nog tegen de gevels op en stond de camping waar wij kampeerden ruim 2 meter onder water.
Het was een mooi feest met lekker en veel eten en drinken en met zowel een regionale Rockband (motto: "Das Leben ist wie Gulasch - heiss und man weiss nie was drinnen ist.") met een mooi cover-repertoire, als met de hier, volgens de spreekstalmeester, internationaal bekende Funk & Soul band, de Hot Pants Road Club. Dat werd dus swingen!

Vanochtend een zeer imponerend klooster bezocht (Stift Melk), en vervolgens rustig door Wachau (al weer een Unesco-werelderfgoedgebied) 40 km naar Krems gepeddeld. Dat kan een stuk slechter, als je het ons vraagt!

Groet van P&W